bir bir gömerdim izmaritlerimi toprağa

tir tir titreyerek yağmurda ıslanırdım

nasıl eserdi o sabahın soğuğu

ben hiçbir şey ummazdım dostlarımdan

öyle sessiz öyle sakin öyle umutsuz

beklerdim

seni

o hiç sevmediğim adamın diktiği sokak lambalarına

bakardım

sanki mutsuzdu yıldızlar

sanki bir yerleri özlüyordum

sanki beni izliyordu her şey

sanki

bir tren çığlığı geceyi ikiye

bölüyordu

yarınları

ben vallahi bir bir gömerdim izmaritleri

toprağa

düşen her haltı da severdim

yağmuru

karı

kanı

topraklıydı yanaklarım sor sen yıldızlar bilir

bilmezlerse ben onların ta

ve ben bu yüzden severdim dudaklarını

düşerdi tenime

ben topraklıydım

dudakların tenime düşerdi

yağmur

gibi

yağardı sabahın soğuğu

nasıl eserdi bilir misin üşürdüm vallahi rahmetli annem şahit

ellerim çatlardı

ben yalnızdım

seni

arardım

düşünürdüm

özlerdim

ki dostlarımda yoktu ben ta onların

yalnızdım

bombaydım

patlamalıydım

patlayacaktım

bir bir gömülüyordum yalnızlığıma

ağlıyordum

karı gibi hem de karı gibi ağlıyordum

sen gelsen umrumda da olmazlardı vallahi tanrı şahit

dostlarım

vardı

varmış

babam anlatıyordu bir ara

hatırlıyorum sanki

 

bir bir gömülürken izmaritler

bir bir üşürken yapraklar

sen

üşürken

yağmur altında bir yorgan gibi ısıtırdım

seni

arardı gözlerim

çocukluğum aklıma gelirdi

burnuma iğde kokuları salardı

gözyaşlarım

ırmak gibi

akardı

yıllar

bir öpmek gibiydin bir öpmek

ne zordu seni

sevmek sevilmek bir erkek gibi

ve ben erkeğim diye gezinenlerin ta

sen

yaşarken

bir erkek ben olmalıydım

dostlarım bile ölmeliydi

ben bunları yaşarken ağlıyordum bak dostlar şahit

inanma sen

sevdiğim

dostlarımız olmasın ki zaten yoklar varsalar da ben onların ta

 

bir bir gömdüm izmaritleri

bırak zaten hepsi ölsün

bırak zaten ölüydü hepsi

ben seni

severken

donuktu hepsinin gözleri

sönüktü

beni sevmezlerdi

düşünmezlerdi

bilirim

sadece kahverengi gözlerin gerçek

bir de simsiyah saçların

bir kadın gibi

bir yağmur gibi

yağıyor parmakların

gömüldü hepsi gömüldü ben onların ta

arka kapılardan gelme artık

izmaritleri dudaklarımıza götürmeyeceğiz

onlar

ayaklarımızın altına layık

gel de bir öpeyim seni

özledim bak sokak lambaları yanık

dostlar öldü

bir tek sen ve bir tek ben

kaldık