Siyaset dilimize bu “KİT’leri Satarım!.. Yok Efendim, Sattırmam!..” diye, ilk defa ANAP lideri Turgut Özal ile Halkçı Parti lideri Necdet Calp, 12 Eylül 1980 darbesi sonrasındaki ilk genel seçimler zamanında TV’lerdeki açıkoturumlarda kıyasıya tartışmışlar ve bugünler gelişin ipuçlarını bize göstermişlerdi… Nerede o hiç beğenmediğimiz yıllardaki bu güzel açıkoturumlar ve nerede o günkü demokrasi anlayışı, ha!?
Siz hiç, son 12 yıldır bizim TV’lerde bir tek ‘liderler açıkoturumu’ gördünüz mü? Başta iktidar partisi lideri sürekli kaçıyor, etrafına zaman zaman topladığı danışıklı dövüşlü, hazırlanmış çanak sorularla, kendi gazetecileriyle güya siyasî TV programı yapıyor? Bu da hiçbir işe yaramıyor, zati işe yaradığını isteyen de olmadığından, tam da istedikleri gibi havanda su dövüyorlar, lider de TV’de gözükmüş oluyor, o kadar…
Neyse; Amerika’da eğitim ve yol görmüş Özal, liberal ekonominin gereği olarak, özelleştirmeleri savunup, devlet elindeki KİT’leri satacağını, devletin üretim ve ekonomiden elini çekmesini sağlayacağını, bu işi serbest çalışan yerli veya yabancı işadamlarına vereceğini söylüyordu… Bu düşünce; yıllardır devlet terbiyesiyle çalışmış, devletçi büyükleri yanında olmuş Halkçı Parti (HP) lideri Necdet Calp’i delirtiyor; “Sattırmam!.. Devletin malı satılmaz, bunlar milli değerlerimizdir, bu ihanete izin veremem!..” diye bağırıyordu…
Sonuçta, 1983’te gidilen genel seçimde halk, Kenan Evren’in tam destek verdiği Turgut Sunalp’in Horoz Partisi ve Necdet Calp’in Halkçı Partisi’ni muhalefete gönderirken, Turgut Özal’ın ANAVATANPartisi’ni tek başına iktidara getirdi, iyi mi? Yani bu aziz milletimiz, Özal’a; “Sat birader sat, KİT’leri babalar gibi sat, biz bu hakkı sana veriyoruz işte!” dediler…
1983’teki Özal’ın ANAP’ından, 2014’ün AKP’sine kadar, tam 31 yıldır bütün iktidarlar KİT’leri sattılar… Bundan birkaç yıl kadar önceki AKP Maliye Bakanı sayın Kemal Unakıtan; “Satacağım işte, babalar gibi satacağım!” diyerek, arkasından en büyük söylemi yollara akıtarak gitmiş, şimdilerde ise devletin elinde bir elin parmakları kadar satılacak KİT bırakmışlardı… Bunların paraları ne oldu, nereye harcandı? Bu satışların, Türk halkına geri dönüşü ne oldu? İç ve dış borçlarımız azaldı mı? Buraları alanlar, ülkedeki işsizliğe çare oldular mı? Vallahi ben bilmiyorum, bilen varsa biraz beri gelsin bakayım!..
Elimizde kalan birkaç devlet kuruluşundan eski adlarıyla TEK ve TKİ var… Maden-İş ve Tes-İş Sendikalarının ve bu sendikalara bağlı az sayıdaki bilinçli ve yurtsever işçimiz sayesinde elimizde kaldılar!.. Kaç defa satış saldırıları düzenlendi, ama Süleyman Girgin ve Fatih Erçelik yönetimindeki iki sendika, vatan toprağını savunan muzaffer komutanlar gibi, ellerindeki bu son kuruluşları savunuyor, bu ekmek teknelerinin, el eline geçmesine mani oluyorlar…
“Babalar gibi satarım!” diyenlere, adeta birer “Büyükbaba” gibi ders verip; “Baba ocağı satılır mı!? Anadolu toprağının bir fidanı, bir damla suyu, bir topak kömürü ve bir tek çakıl taşı satılmaz be evlât!?” diyerek direndiler, hep dik durdular ve kazandılar… Darısı, diğer elde kalan KİT’lerin bulunduğu yerdeki halkımızın ve yöneticilerinin başına….
Sakin KOŞAR…
